Na bijna 150 jaar is de wolf weer terug in Nederland. In 2015 werd hij voor het eerst weer gespot.
Nu voelt het dier zich op meerdere plekken in Nederland thuis.
Maar waarom verdween de wolf eigenlijk en hoe wist hij terug te keren?
Vroeger leefden er veel meer wolven in Nederland. In 1760 was er zelfs sprake van een ‘wolvenplaag’ in Brabant.
Maar aan het eind van de negentiende eeuw waren er in heel West-Europa geen wolven meer te vinden.
Wat was er met hen gebeurd?
Er zijn verschillende redenen voor het verdwijnen van de wolf.
Een belangrijke reden was dat hun leefgebied steeds kleiner werd door landbouw en verstedelijking.
Maar de grootste oorzaak was de jacht op de wolf. Boeren waren bang voor de wolf omdat hij hun vee aanviel en er werden allerlei verhalen over het dier verteld.
Hierdoor kregen jagers geld om wolven te doden. Soms werden er zelfs grote jachten georganiseerd. Hier deden wel tientallen tot duizenden mensen aan mee.
In België en Engeland gebeurde hetzelfde en daar verdween de wolf ook.
In Nederland werd waarschijnlijk in 1868 de laatste wolf gedood in Zuid-Limburg, bij Schinveld.
Na zijn verdwijning trok de wolf zich terug in de bossen van Roemenië en Polen. Pas tegen het einde van de twintigste eeuw begon hij langzaam terug te keren.
In 1979 kreeg de wolf een beschermde status. Sinds 1992 moeten alle landen in Europa zorgen voor een jachtverbod. Zodat de wolf zich in rust kan voortplanten.
Hierdoor kreeg de wolf de kans om terug te keren naar West-Europa.
In 2019 vestigde de eerste wolf zich weer in Nederland, op de Veluwe.
Deze wolf, een vrouwtje uit Duitsland, legde honderden kilometers af om hier te komen.
Ze joeg op reeën en hazen en vond uiteindelijk een partner. Samen kregen ze een nestje, waardoor de wolf weer officieel terug is in Nederland.