Je hebt het misschien al wel gezien: sommige gebouwen hebben genderneutrale wc’s. Dus niet meer aparte wc’s voor mannen en vrouwen. Waarom zijn er eigenlijk aparte wc’s? Dat hebben we thuis toch ook niet?
In de 19e eeuw kwamen er voor het eerst wc’s voor mannen op straat en in openbare gebouwen. Bijvoorbeeld in het café. Tot die tijd plasten mannen gewoon op straat. Dat werd verboden omdat zo ziektes zich makkelijk konden verspreiden.
En de vrouwen dan? Waar moesten die dan plassen? De urinoirs op straat waren alleen voor mannen. En nette vrouwen gingen niet naar het café. Vrouwen moesten maar gewoon thuis plassen.
Maar er kwamen steeds meer fabrieken en bedrijven waar ook vrouwen gingen werken. Vaak werkten de vrouwen in aparte ruimtes, met een eigen wc. Ook in de trein waren er aparte rijtuigen voor vrouwen.
Al snel gingen mannen en vrouwen ook in dezelfde ruimtes werken. Toen moest er een oplossing worden bedacht. Het was een preutse tijd. Mannen mochten niet zien dat vrouwen een wc in gingen. Daarom kamen er aparte wc’s voor mannen en vrouwen. Ver uit elkaar.
Die preutsheid is lang gebleven. En door de tijd zijn we gewend geraakt aan aparte wc’s voor mannen en vrouwen. Maar dat gaat nu langzaam veranderen. Er zijn steeds meer gebouwen met genderneutrale wc’s. Dan kun je zelf kiezen welke je neemt.