Leonardo Pérez wil fotograaf worden. Zijn verstandelijke beperking geeft hem een bijzondere blik op de wereld. Hij ziet en voelt dingen die voor andere mensen verborgen blijven. Dat geeft hem een bijzondere lens.
We spraken Leonardo tijdens het fotograferen. “Ik bereid me heel goed voor en neem de tijd om een onderwerp te kiezen. Ik kijk anders naar hoofdzaken en details dus vooraf keuzes maken geeft minder stress en ik kan dan creatiever zijn in de uitvoering. Daarnaast leer ik heel veel in de praktijk, want de meeste opleidingen tot fotograaf zijn niet geschikt voor mij. Er is geen praktijkonderwijs voor fotografie.”
Leonardo zoekt daarom zelf hulp in praktijk en wil leren van andere fotografen. “Ik heb in Woerden naar een fotografiecursus met theorie en praktijk gekeken. Maar dat gaat best snel en ik wil de andere cursusleden niet opzadelen met vertraging. Sommige dingen moet je aan mij nu eenmaal twee keer uitleggen en niet iedereen heeft daar begrip voor. En privéles is te duur en het ROC adviseerde mij ook negatief. Het zou te ingewikkeld voor me worden zeiden ze.”
Leonardo woont alweer zes jaar bij Abrona en werkt als websitetester en fotograaf voor Leer Zelf Online, een sociale onderneming die hulpmiddelen ontwerpt voor kwetsbare mensen.
Daarnaast werkt hij als productfotograaf bij Reinaerde. “Ik fotografeer daar voornamelijk producten voor webshops. Kaarsen, tuinspullen, vogel- en vlinderhuisjes. Dat soort dingen. Van spullen naar mensen is nu mijn volgende stap. Ik vind belangrijk dat je dat in de praktijk leert, dat is het snelst. Gelijk kunnen doen.”
Zo legt Leonardo nu ook minder stilstaande dingen vast. “Zoals mensen, dieren en leuk nieuws voor Steffie.” Als je Leonardo ziet lopen, heeft hij altijd een rugzakje met daarin zijn Canon spiegelreflexcamera.
“Ik heb best lang gespaard voor die camera en de lenzen. Ik hoop met fotografieklussen wat geld te verdienen waar ik een goede flitser van kan kopen. Dan kan ik ook binnen mooie portretfoto’s maken.”